Seča knezova i borba za oslobođenje od viševekovnog turskog ropstva značili su početak rađanja slobodne Srbije.

Pospešila je narodnu pobunu seča knezova i viđenijih Srba u februaru 1804. godine i usmerila tok istorije ka stvaranju moderne srpske države. U dokumentima se pominje da je pogubljeno između 50 i čak stotinu pedeset narodnih glavara. Po imenu, danas je poznato je tridesetak.

"Najpoznatiji od njih su valjevski knezovi Aleksa Nenadović i Ilija Birčanin. Njih su Turci na prevaru uhvatili i izveli na obalu Kolubare. Tu su ih posekli. Širokoj javnosti je opštepoznata priča o seči knezova na mostu. Međutim, onaj ko najbolje zna gde je bila seča knezova i o tome pisao je Prota Mateja Nenadović, sin posečenog kneza Alekse Nenadovića. On je lepo napisao da su knezovi posečeni na poljici, na livadici 80 hvati niže mosta", objašnjava dr Vladimir Krivošejev, istoričar Narodnog muzeja u Valjevu.

Knezovi Nahije valjevske Aleksa Nenadović i Ilija Birčanin, pred pogubljenje bili su zatočeni u Muselimovom konaku, podignutom u 18. veku u Valjevu. To je najstarija ovdašnja sačuvana zgrada.

Glave knezova sa gubilišta tu su i vratili i javno izložili. Brankovčani su glavu Alekse Nenadovića krišom odneli u Brankovinu, gde je sahranjen kao i drugi znameniti Nenadovići. Knez Ilija Birčanin počiva u porti manastira Ćelije nadomak Valjeva.